Piotr Piotrowski (ur. 1952) – polski historyk sztuki, profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, w latach 2009-2010 dyrektor Muzeum Narodowego w Warszawie.

Profesor zwyczajny, Zakład Historii Sztuki Nowoczesnej. Stopień doktora nauk humanistycznych zdobył w 1982, doktora habilitowanego nauk humanistycznych w 1993, profesora nauk humanistycznych w 2000 roku. Od 1980 roku pracuje w Instytucie Historii Sztuki UAM, w którym w latach 1996-1999 był zastępcą dyrektora ds. naukowych, w latach 1999-2008 dyrektorem, a także kierownikiem Zakładu Historii Sztuki Nowoczesnej (1996-2009) oraz współredaktorem „Artium Quaestiones” (1997-2009). Były dyrektor Muzeum Narodowego w Warszawie (2009-2010) oraz kurator Galerii Sztuki Współczesnej w Muzeum Narodowym w Poznaniu (1992-1997). W latach 1976-1978 był pracownikiem Instytutu Kulturoznawstwa UAM. Głównym obszarem jego badań jest społeczna i polityczna historia sztuki XX wieku, ze szczególnym uwzględnieniem Europy Środkowej i Wschodniej.

W 1993 roku otrzymał Nagrodę Krytyki Artystycznej im. Jerzego Stajudy, w 2000 nominację do nagrody Nike za książkę Znaczenia modernizmu, nagrodę im. Jana Długosza (2006) za Awangardę w cieniu Jałty, Nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (1986, 2006), Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za wybitne osiągnięcia naukowe (2007).

Mieszka w Poznaniu.

Follow