Ewa Lipska (ur. 1945) – poetka, felietonistka, autorka tekstów piosenek i powieści Sefer.

Studiowała na Akademii Sztuk Pięknych. Debiutowała w 1961 roku na łamach „Gazety Krakowskiej” wierszami Smutek, Krakowska noc, Van Gogh. Od 1964 zamieszczała utwory poetyckie w „Życiu Literackim” i „Dzienniku Polskim”. Pierwszy tom, zatytułowany po prostu Wiersze, ukazał się w 1967 roku. Z racji daty urodzenia i momentu debiutu bywa wiązana z pokoleniem Nowej Fali, aczkolwiek sama odżegnuje się od takowych związków i konsekwentnie manifestuje swoją twórczą osobność. Do tej pory ukazało się około 40 obcojęzycznych wyborów wierszy poetki, w tym w języku niemieckim, angielskim, francuskim, duńskim. Wielokrotnie nagradzana, m.in. nagrodą im. Andrzeja Bursy (1971), Nagrodą Kościelskich (1973), nagrodą Fundacji A. Jurzykowskiego w Nowym Jorku (1993) czy nagrodą miesięcznika „Odra” (2004). Nominowana do literackiej nagrody NIKE za zbiór Ja (2004).

Od 1970 do 1980 roku była redaktorem działu poezji Wydawnictwa Literackiego. Na przełomie lat 1975 i 1976 przebywała na półrocznym stypendium International Writing Program w Iowa City w USA, w 1983 roku w Berlinie Zachodnim na stypendium Deutscher Adademischer Austauschdienst. W latach 1995-1997 była dyrektorem Instytutu Polskiego w Wiedniu. Należy do polskiego i austriackiego PEN-Clubu i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (członek założyciel), jest członkiem Polskiej Akademii Umiejętności.

Mieszka w Krakowie.

fot. Danuta Wegiel

Follow